Жыў на сьвеце адвакат, Цiра, лiра, лiра, Усё у яго iшло ня так, Цiра, лiра, ля. У карчму ён завiтаў, Цiра, лiра, лiра. На парозе двойчы ўпаў, Цiра, лiра, ля.
Цiра, лiра, лiра. Цiра, лiра, лiра.
Надта ж ён галодны быў, Цiра, лiра, лiра. Рыбку з бульбай папрасіў, Цiра, лiра, ля. Костку з рыбы праглынуў, Цiра, лiра, лiра. Упаў і вечным сном заснуў, Цiра, лiра, ля.
Цiра, лiра, лiра. Цiра, лiра, лiра.
Вось прынесьлі яго ў труне, Цiра, лiра, лiра. Да магілы ў дзiрване Цiра, лiра, ля. Кідаць пачалі пясок, Цiра, лiра, лiра. Ён падскочыў ды ўцёк, Цiра, лiра, ля.